Bilindiği üzere Kartal Yuvası Alamut tüm tarihçiler için muamma. İçinde neler döndüğü gerçekten bilinememekle beraber, tarihle ilgilenen herkesin de merakını cezbetmekte. Ben de nerede Alamut ile ilgili yazılmış bir kitap görsem dayanamayıp alırım. Bu kez, büyücüleri denk geldi :). Ancak, şimdiye kadar okuduğum en az sürükleyici/merak uyandırıcı Alamut kitabı diyebilirim. Öncelikle, kitap Alamut'ta bile geçmiyor, yalnızca birkaç yerde bahsediliyor. Hasan Sabbah'ın adı bile yok. Hasan Sabbah olmadan Alamut kitabı yazılır mı? Üstelik, fantastik ögeler var, gerçekle pek bağlantısı olmadığını tahmin ediyorum. Ama bu kitabın asıl problemi tercümesinin başarılı yapılmamış olmasıydı bence. Anlaşılmayan bölümler veya kötü ifadeler Judith Tarr'ın eksikliği değil sanki :). Çünkü çok araştırma yapmış kendisi, dönemin doğuya has genel özelliklerini iyi yansıtmış, İslamiyet'in şehir ve aile hayatına yansımaları hakkında gerçekten doğru gözlemler yapmış. Aslında yazar fantastik karakterler var etse de, kitabın diğer karakterleri gerçekten bahsedilen dönemde yaşamış kişiler (Selahattin Eyyubi veya Kudüs'ün cüzzamlı kralı vb.).
Kitabın başında yukarıda söylediğim sebepler yüzünden biraz hayal kırıklığına uğrasamda, devam ettikçe olayların içine girdim ve her fantastik kurgu gibi bunu da sevdim. Masyaf'ın Müslüman cini/şeytanı/ifriti (Alamut'a hizmet eden bir fedaiydi ve bu sebeple çok farklı şekillerde hitap ediyordu insanlar) ile Frenk aleminden intikam için gelen Hıristiyan cin/şeytan/ifrit arasında doğan aşk olaylar ilerledikçe daha da ilgimi çekti. Kitabın sonu da bende bir tebessüm meydana getirdi :)
Kitapta bazı Türk karakterler var (savaşçı ve memlukler). Ve ilginçtir ki, Frenkler tarafından sevilmiyorlar. Bir şövalye yemininde geçen şu ifadeyi bir de kendi açımızdan değerlendirelim:
"Şövalye, çok şanslısın,
Tanrı şikayetini sana bildirdi,
Türklerden ve Almoravidlerden
Ona karşı alçaklık yapmış olan."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Hoşgeldiniz :) Yorumlarınız benim için bir kazançtır.