Soğuk Deri - Albert Sanchez Pinol

Bu kitap beni tamamen ters köşeye yatırdı diyebilirim! Bir arkadaşımdan fantastik ve okunası bir kitap tavsiyesiyle aldığım "Soğuk Deri"; arkasında yazdığı ve Antartika yakınlarında bir adada geçmesi dolayısıyla bende yetersiz uyarılmadan (psikolojiye meraklı olanlar bilirler, yetersiz uyarılma normal şiddetin altındaki uyarılar sonucu zamanla oluşan bir algılama bozukluğu) kaynaklanan halisünasyonları ile baş başa bir kahramanı okuyacağım izlenimi yaratmıştı. Belki de zaten bunu anlattı, bilemiyorum. Ama en azından kitabın vermek istediği mesajın bu olmadığını biliyorum. Hikayemiz Antartika dolaylarında küçük bir adaya 1 yıllığına meteoroloji uzmanı olarak atanan bir İrlandalının adaya ayak basmasının ardından daha önce adaya gelmiş ve tuhaf davranışları olan Batis Caffo ile karşılaşmasıyla başlar (Aslına bakarsanız, Tanrının sabrıyla karşılaştırıldığında, insan yaşamının bir yılı nedir ki?). Batis adadaki deniz fenerinde teknisyen olarak adaya gelmiştir ve bir şekilde adadaki vahşi koşullara uyum sağlamıştır. Bir süre sonra İrlandalı, Batis Caffo'daki tuhaf davranışların sebebini öğrenecektir. Kitabın klasik bir hikaye beklerken birden adrenalini yükseltmesi fantastik hikaye okumayı seven ve sürprizlerden hoşlananlar için birebir. Yine de, roman gerilim dolu olmasına rağmen bir korku romanı değil. Hikaye sona yaklaştıkça (çok uzun bir kitap değil) rahatsız edici olmaya başlıyor ve özellikle pek çok sorunuza yanıt vermiyor (en azından benim için böyleydi, tahmin etmek durumunda kaldım). Hikayenin zamanla üzerinizde yarattığı huzursuzluk, kitap bitse de geçmiyor: fener, silahlar, bombalar, gecenin soğuk karanlığı ve savaş... Gelecek onun için yalnızca yarın anlamına gelse de, Batis yüzü geleceğe dönük yaşıyordu, asla geçmişe dönük değil.

Kitabı Kıbrıs'ta hafta sonu sıcak kumsalda güneşlenirken okudum. Buna rağmen soğuk denizlerdeki bir adada geçmesi dolayısıyla üstümde yarattığı soğuk etkiyle neredeyse üşüdüm diyebilirim. Çok farklı bir eserdi, belki de asıl anlatılmak istenileni burada anlatamamışımdır. Siz de bir okuyun derim!

Kitabın arkasından:

İnsanoğlu kendini bildi bileli savaşıyor. Yüzyıllar, savaş gerekçeleri, bayraklar ve sloganlar değişiyor, ama tek bir şey değişmiyor; insanoğlu hâlâ savaşıyor. Neden? Genç bir kalemin, "klasiklerin" tadını özleyenlere hazırladığı hoş bir sürpriz. Dili ve kurgusuyla bir gerilim romanı; felsefi bir sorgulama ya da karmaşık ve gizemli bir aşk hikâyesi olarak da okunabilecek olağanüstü bir roman. Conrad'ın denizi ve denize sürgün kahramanları, Lovecraft'ın fantastik dünyası, Stevenson'un tehlikeli maceraları, Poe'nun gerilimi; Canetti'nin insana dair kaygıları bu romanda bir araya geliyor. Okuyup bitirdikten sonra bile peşimi bırakmayan bir roman..